Mowa zależna w języku francuskim (Le discours rapporté)
Mowa zależna w języku francuskim to sposób przekazywania cudzego mówienia lub pisania. W języku francuskim można ją wyrazić na kilka różnych sposobów, w zależności od rodzaju wypowiedzi, którą chcemy przekazać.
Mowa zależna jest kluczowym elementem języka francuskiego, który pozwala na przekazywanie czyichś słów, myśli lub uczuć. W tym artykule omówimy, jak używać mowy zależnej w języku francuskim, zwracając uwagę na różnice między mową zależną a niezależną.
Mowa zależna w języku francuskim jest bardzo ważną częścią gramatyki. Jest używana w wielu różnych sytuacjach, takich jak:
- relacjonowanie rozmowy
- cytowanie wypowiedzi innych osób
- pisanie opowiadań i reportaży
- tłumaczenie tekstów z języka francuskiego na język polski i odwrotnie
Czym jest mowa zależna?
Mowa zależna, znana również jako styl zależny, jest techniką stosowaną w języku francuskim (i nie tylko), która pozwala na przekazywanie czyichś słów, myśli lub uczuć bez bezpośredniego cytowania. Jest to szczególnie przydatne, gdy chcemy opowiedzieć o tym, co ktoś powiedział w przeszłości.
Oto przykład opowiadania, w którym wykorzystałem mowę zależną:
Janek i Marysia byli najlepszymi przyjaciółmi. Mieszkali w tym samym domu i chodzili do tej samej szkoły. Pewnego dnia bawiła się na podwórku, kiedy usłyszała, że Janek krzyczy. Pobiegła do niego i zobaczyła, że płacze.
“Co się stało?” – zapytała.
“Zgubiłem piłkę!” – powiedział Janek.
Marysia zaczęła szukać piłki z Janem. Szukali wszędzie, ale nie mogli jej znaleźć. W końcu Janek się zrozpaczył.
“Nigdy jej nie znajdę!” – powiedział.
“Nie martw się, znajdziemy ją” – powiedziała Marysia.
Poszli do domu i powiedzieli o tym rodzicom. Rodzice pomogli im szukać piłki. Szukali w całym domu, w ogrodzie i na podwórku. W końcu znaleźli piłkę w garażu!
Janek był bardzo szczęśliwy, że odnalazł piłkę. Podziękował Marysi za pomoc.
“Dziękuję, że pomogłaś mi znaleźć piłkę” – powiedział.
“Nie ma za co” – powiedziała Marysia. “To była przyjemność”.
Janek i Marysia dalej bawili się na podwórku. Byli bardzo szczęśliwi, że są przyjaciółmi.
Jak używać mowy zależnej w języku francuskim?
Mowa zależna w języku francuskim różni się od mowy niezależnej pod względem struktury gramatycznej. Główne różnice dotyczą czasów gramatycznych, zaimków i wyrażeń miejsca i czasu.
Rodzaje mowy zależnej
W języku francuskim wyróżnia się dwa główne rodzaje mowy zależnej:
Mowa zależna bezpośrednia
Mowa zależna bezpośrednia to sposób przekazywania cudzego mówienia lub pisania w taki sam sposób, jak zostało ono wypowiedziane lub napisane. Oznacza to, że zachowane są wszystkie cechy wypowiedzi, takie jak:
- intonacja
- kolejność wyrazów
- czasy gramatyczne
Mowa zależna bezpośrednia jest używana w sytuacjach, gdy chcemy oddać wiernie treść wypowiedzi.
Przykłady mowy zależnej bezpośredniej
- Il dit : « Je suis content. »
- Elle demande : « Où vas-tu ? »
- Ils répondent : « Nous allons à l’école. »
Mowa zależna pośrednia
Mowa zależna pośrednia to sposób przekazywania cudzego mówienia lub pisania w taki sposób, że nie zachowujemy wszystkich cech wypowiedzi. Oznacza to, że zmieniamy czasy gramatyczne, aby dostosować je do kontekstu wypowiedzi.
Mowa zależna pośrednia jest używana w sytuacjach, gdy chcemy przedstawić treść wypowiedzi w sposób bardziej ogólny.
Przykłady mowy zależnej pośredniej
Zastosowanie mowy zależnej
Mowa zależna jest używana w wielu różnych sytuacjach, takich jak:
- relacjonowanie rozmowy
- cytowanie wypowiedzi innych osób
- pisanie opowiadań i reportaży
- tłumaczenie tekstów z języka francuskiego na język polski i odwrotnie
Przykłady
Bien sûr, voici un court texte en français utilisant le discours indirect :
Hier, j’ai rencontré mon vieil ami Pierre. Il m’a dit qu’il avait déménagé à Paris pour son travail. Il a expliqué qu’il aimait beaucoup la ville, malgré le fait qu’il trouvait la vie là-bas un peu chère. Il a également mentionné qu’il avait adopté un chat qu’il avait trouvé dans la rue. Il a dit qu’il l’avait appelé “Minou”.
Pierre a également partagé qu’il avait rencontré une femme charmante nommée Claire. Il a avoué qu’il était très amoureux d’elle et qu’il envisageait de la demander en mariage. Il a dit qu’il avait prévu de le faireCzasownik faire oznacza: robić, czynić, wykonywać, sporządzać, dokonywać Odmiana czasownika faire we wszystkich czasach i trybach w języku francuskim: Indicatif (Oznajmujący) Présent (Czas teraźniejszy): OsobaOdmianajefaistufaisil/ellefaitnousfaisonsvousfaitesils/ellesfont Passé Composé (Czas przeszły dokonany): OsobaOdmianaj'ai faittuas faitil/ellea faitnousavons faitvousavez faitils/ellesont fait Imparfait (Czas przeszły niedokonany): OsobaOdmianajefaisaistufaisaisil/ellefaisaitnousfaisionsvousfaisiezils/ellesfaisaient Plus-que-parfait (Czas zaprzeszły): OsobaOdmianaj'avais faittuavais faitil/elleavait faitnousavions faitvousaviez faitils/ellesavaient fait Passé Simple (Czas przeszły prosty): OsobaOdmianajefistufisil/ellefitnousfîmesvousfîtesils/ellesfirent Passé Antérieur lors d’un dîner romantique le week-end prochain.
Enfin, Pierre a exprimé son désir de me revoir bientôt. Il a suggéré que je vienne le visiter à Paris. J’ai répondu que j’aimerais beaucoup cela et que je planifierai un voyage dès que possible.
Oto kilka przykładów, które ilustrują, jak używać mowy zależnej w języku francuskim:
- Bezpośrednie przemówienie: “Je vais à la bibliothèque”, powiedział Jean.
Mowa zależna: Jean a dit qu’il allait à la bibliothèque. - Bezpośrednie przemówienie: “J’aime le chocolat”, a déclaré Marie.
Mowa zależna: Marie a déclaré qu’elle aimait le chocolat. - Bezpośrednie przemówienie: “Je suis heureux”, a dit Pierre.
Mowa zależna: Pierre a dit qu’il était heureux. - Bezpośrednie przemówienie: “J’irai au cinéma demain”, a annoncé Claire.
Mowa zależna: Claire a annoncé qu’elle irait au cinéma le lendemain. - Bezpośrednie przemówienie: “Je n’aime pas les épinards”, a avoué Paul.
Mowa zależna: Paul a avoué qu’il n’aimait pas les épinards. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais me marier”, a révélé Sophie.
Mowa zależna: Sophie a révélé qu’elle allait se marier. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai perdu mon portefeuille”, a déclaré Jean.
Mowa zależna: Jean a déclaré qu’il avait perdu son portefeuille. - Bezpośrednie przemówienie: “Je ne comprends pas”, a dit Marie.
Mowa zależna: Marie a dit qu’elle ne comprenait pas. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais déménager à Paris”, a annoncé Louis.
Mowa zależna: Louis a annoncé qu’il allait déménager à Paris. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai vu un film intéressant”, a dit Luc.
Mowa zależna: Luc a dit qu’il avait vu un film intéressant. - Bezpośrednie przemówienie: “Je ne me sens pas bien”, a déclaré Emma.
Mowa zależna: Emma a déclaré qu’elle ne se sentait pas bien. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai oublié mon parapluie”, a dit François.
Mowa zależna: François a dit qu’il avait oublié son parapluie. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais étudier le français”, a déclaré Alice.
Mowa zależna: Alice a déclaré qu’elle allait étudier le français. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai faim”, a dit Thomas.
Mowa zależna: Thomas a dit qu’il avait faim. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais visiter ma grand-mère”, a annoncé Julie.
Mowa zależna: Julie a annoncé qu’elle allait visiter sa grand-mère. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai peur des araignées”, a avoué Laura.
Mowa zależna: Laura a avoué qu’elle avait peur des araignées. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais faireCzasownik faire oznacza: robić, czynić, wykonywać, sporządzać, dokonywać Odmiana czasownika faire we wszystkich czasach i trybach w języku francuskim: Indicatif (Oznajmujący) Présent (Czas teraźniejszy): OsobaOdmianajefaistufaisil/ellefaitnousfaisonsvousfaitesils/ellesfont Passé Composé (Czas przeszły dokonany): OsobaOdmianaj'ai faittuas faitil/ellea faitnousavons faitvousavez faitils/ellesont fait Imparfait (Czas przeszły niedokonany): OsobaOdmianajefaisaistufaisaisil/ellefaisaitnousfaisionsvousfaisiezils/ellesfaisaient Plus-que-parfait (Czas zaprzeszły): OsobaOdmianaj'avais faittuavais faitil/elleavait faitnousavions faitvousaviez faitils/ellesavaient fait Passé Simple (Czas przeszły prosty): OsobaOdmianajefistufisil/ellefitnousfîmesvousfîtesils/ellesfirent Passé Antérieur du shopping”, a dit Isabelle.
Mowa zależna: Isabelle a dit qu’elle allait faireCzasownik faire oznacza: robić, czynić, wykonywać, sporządzać, dokonywać Odmiana czasownika faire we wszystkich czasach i trybach w języku francuskim: Indicatif (Oznajmujący) Présent (Czas teraźniejszy): OsobaOdmianajefaistufaisil/ellefaitnousfaisonsvousfaitesils/ellesfont Passé Composé (Czas przeszły dokonany): OsobaOdmianaj'ai faittuas faitil/ellea faitnousavons faitvousavez faitils/ellesont fait Imparfait (Czas przeszły niedokonany): OsobaOdmianajefaisaistufaisaisil/ellefaisaitnousfaisionsvousfaisiezils/ellesfaisaient Plus-que-parfait (Czas zaprzeszły): OsobaOdmianaj'avais faittuavais faitil/elleavait faitnousavions faitvousaviez faitils/ellesavaient fait Passé Simple (Czas przeszły prosty): OsobaOdmianajefistufisil/ellefitnousfîmesvousfîtesils/ellesfirent Passé Antérieur du shopping. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai un chat”, a déclaré Robert.
Mowa zależna: Robert a déclaré qu’il avait un chat. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais à la piscine”, a annoncé Élise.
Mowa zależna: Élise a annoncé qu’elle allait à la piscine. - Bezpośrednie przemówienie: “J’aime lire des livres”, a dit Victor.
Mowa zależna: Victor a dit qu’il aimait lire des livres. - Bezpośrednie przemówienie: “Je vais prendre un café”, a annoncé Charlotte.
Mowa zależna: Charlotte a annoncé qu’elle allait prendre un café. - Bezpośrednie przemówienie: “J’ai un examen demain”, a déclaré Maxime.
Mowa zależna: Maxime a déclaré qu’il avait un examen le lendemain.
Podsumowanie
Mowa zależna w języku francuskim jest bardzo ważną częścią gramatyki. Jest używana w wielu różnych sytuacjach, takich jak:
- relacjonowanie rozmowy
- cytowanie wypowiedzi innych osób
- pisanie opowiadań i reportaży
- tłumaczenie tekstów z języka francuskiego na język polski i odwrotnie
Aby poprawnie stosować mowę zależną, należy pamiętać o kilku zasadach:
- zachować cechy wypowiedzi, takie jak: intonacja, kolejność wyrazów, czasy gramatyczne,
- zmienić czasy gramatyczne, aby dostosować je do kontekstu wypowiedzi,
- używać odpowiednich zaimków i przyimków.
Ćwiczenie
aimer aller amour architektura avoir bagietka bonjour Bordeaux bouillabaisse Bretania Burgundia czas czasownik czasownika e-book ebook ebooki edukacja Festiwale fiszki Francja francuski francuski dla początkujących francuskie francuskie wina français gramatyka gramatyka francuska Historia historia Francji jedzenie język język francuski komunikacja krzyżówka kuchnia kuchnia francuska kuchnia prowansalska kultura kultura francuska Lazurowe Wybrzeże Literatura literatura francuska Luwr Lyon manger Marsylia merci mots muzea nauka nauka francuskiego nauka języka nauka języka francuskiego Nicea Normandia odmiana Paris Paryż passé composé podróż praca Prowansja Ratatouille sport sztuka słownictwo teraźniejszy tradycja turystyka wakacje Wieża Eiffla wino wymowa zabytki ćwiczenia