L’infinitif présent

L’infinitif présent

Witajcie! Zapraszam do lekcji języka francuskiego na temat L’infinitif présent!

L’infinitif présent to forma czasownika w języku francuskim, która służy do wyrażania czynności w czasie teraźniejszym, bez odwoływania się do osoby czy konkretnego czasu. Innymi słowy, L’infinitif présent służy do wyrażania czynności, które są w trakcie trwania lub które są wykonywane. Forma ta tworzona jest poprzez dodanie końcówki -er, -ir lub -re do podstawy czasownika. L’infinitif présent nie służy do wyrażania czynności przeszłych lub przyszłych, ani do odwoływania się do konkretnej osoby czy czasu. Jest on używany do wyrażania czynności, które mają miejsce w chwili obecnej.

W języku francuskim istnieją różne formy czasowników, które służą do wyrażania różnych czasów i trybów. Jedną z takich form jest L’infinitif présent, czyli bezokolicznik czasu teraźniejszego. Jest to forma czasownika, która pozwala na wyrażenie czynności w czasie teraźniejszym, bez odwoływania się do konkretnej osoby czy czasu.

L’infinitif présent składa się z podstawy czasownika oraz jednej z trzech końcówek: -er, -ir lub -re. Końcówka -er występuje najczęściej i jest stosowana do czasowników zakończonych na -er, np. parler (mówić), chanterCzasownik "chanter" oznacza "śpiewać". Jest to czasownik pierwszej grupy, co oznacza, że jest regularny i odmienia się według standardowych reguł dla czasowników zakończonych na "-er". Czasownik "chanter" jest często używany w codziennej rozmowie, w kontekście muzyki, śpiewania lub wydawania dźwięków. Poniżej znajduje się tabela z pełną odmianą czasownika "chanter" we wszystkich czasach i trybach. Odmiana czasownika "chanter" we wszystkich czasach (śpiewać), aimer (lubić). Końcówka -ir stosowana jest do czasowników zakończonych na -ir, np. finir (kończyć), choisir (wybierać), dormir (spać). Natomiast końcówka -re występuje w czasownikach zakończonych na -re, np. vendre (sprzedawać), prendre (brać), comprendre (rozumieć).

L’infinitif présent ma wiele zastosowań w języku francuskim, m.in. jako rzeczownik, dopełnienie rzeczownika, część wyrażenia czasu wolnego czy okolicznika czasu. Warto pamiętać, że forma ta nie służy do wyrażania czynności przeszłych ani przyszłych, a jedynie do wyrażania czynności, które mają miejsce w chwili obecnej.

L’infinitif présent jest bardzo ważną formą czasownika w języku francuskim i jego poprawne stosowanie jest niezbędne do swobodnego porozumiewania się w tym języku. W kolejnych częściach lekcji omówimy szczegółowo tworzenie tej formy czasownika oraz sposoby jej użycia w praktyce.

Jak tworzymy L’infinitif présent ?

W języku francuskim L’infinitif présent tworzy się poprzez dodanie końcówki -er, -ir lub -re do podstawy czasownika.

Przykłady:

• ChanterCzasownik "chanter" oznacza "śpiewać". Jest to czasownik pierwszej grupy, co oznacza, że jest regularny i odmienia się według standardowych reguł dla czasowników zakończonych na "-er". Czasownik "chanter" jest często używany w codziennej rozmowie, w kontekście muzyki, śpiewania lub wydawania dźwięków. Poniżej znajduje się tabela z pełną odmianą czasownika "chanter" we wszystkich czasach i trybach. Odmiana czasownika "chanter" we wszystkich czasach: je chante, tu chantes, il/elle chante, nous chantons, vous chantez, ils/elles chantent
• Finir: je finis, tu finis, il/elle finit, nous finissons, vous finissez, ils/elles finissent
• Prendre: je prends, tu prends, il/elle prend, nous prenons, vous prenez, ils/elles prennent

Ważne jest, żeby zauważyć, że L’infinitif présent nie służy do wyrażania czynności przeszłych lub przyszłych, ani do odwoływania się do konkretnej osoby czy czasu. Jest on używany do wyrażania czynności, które mają miejsce w chwili obecnej.

Oto kilka przykładów zdań z L’infinitif présent:

J’aime chanterCzasownik "chanter" oznacza "śpiewać". Jest to czasownik pierwszej grupy, co oznacza, że jest regularny i odmienia się według standardowych reguł dla czasowników zakończonych na "-er". Czasownik "chanter" jest często używany w codziennej rozmowie, w kontekście muzyki, śpiewania lub wydawania dźwięków. Poniżej znajduje się tabela z pełną odmianą czasownika "chanter" we wszystkich czasach i trybach. Odmiana czasownika "chanter" we wszystkich czasach sous la douche. (Lubię śpiewać pod prysznicem.)

Je préfère finir mes devoirs avant de sortir. (Wolę skończyć moje zadania przed wyjściem.)

Prendre une tasse de thé le soir est une habitude pour moi. (Picie filiżanki herbaty wieczorem to dla mnie nawyk.)

aimer aller architektura avoir bonjour Bordeaux bouillabaisse Bretania Burgundia czas czasownik e-book ebook ebooki edukacja Festiwale Francja francuski francuski dla początkujących francuskie wina français gramatyka gramatyka francuska Historia historia Francji język język francuski komunikacja krzyżówka kuchnia kuchnia francuska kultura kultura francuska Lazurowe Wybrzeże Literatura Luwr Marsylia merci mots muzea nauka nauka francuskiego nauka języka nauka języka francuskiego Nicea Normandia odmiana Paryż passé composé praca Prowansja Ratatouille sztuka słownictwo teraźniejszy tradycja turystyka wakacje Wieża Eiffla wino wymowa zabytki ćwiczenia

Kiedy używamy L’infinitif présent ?

L’infinitif présent używamy w języku francuskim w kilku sytuacjach:

1. Jako rzeczownik, który oznacza czynność lub działanie: np. ChanterCzasownik "chanter" oznacza "śpiewać". Jest to czasownik pierwszej grupy, co oznacza, że jest regularny i odmienia się według standardowych reguł dla czasowników zakończonych na "-er". Czasownik "chanter" jest często używany w codziennej rozmowie, w kontekście muzyki, śpiewania lub wydawania dźwięków. Poniżej znajduje się tabela z pełną odmianą czasownika "chanter" we wszystkich czasach i trybach. Odmiana czasownika "chanter" we wszystkich czasach est une passion pour moi. (Śpiewanie to moja pasja.)
2. Jako dopełnienie rzeczownika: np. J’aime danser. (Lubię tańczyć.)
3. Jako część wyrażenia czasu wolnego: np. Je vais jouer au tennis. (Zamierzam grać w tenisa.)
4. Jako część bezokolicznika w zdaniach z czasownikami modalnymi: np. Je dois partir maintenant. (Muszę teraz wyjechać.)
5. Jako część okolicznika czasu: np. En rentrant chez moi, j’ai mangé une pomme. (Wracając do domu, zjadłem jabłko.)

Ważne jest, aby pamiętać, że L’infinitif présent nie służy do wyrażania czynności przeszłych lub przyszłych, ani do odwoływania się do konkretnej osoby czy czasu. Jest on używany do wyrażania czynności, które mają miejsce w chwili obecnej.

W artykule omówione zostało pojęcie L’infinitif présent, czyli bezokolicznika czasu teraźniejszego w języku francuskim. Omówiono, jak składa się ta forma czasownika oraz jakie końcówki występują w zależności od rodzaju czasownika. W artykule poruszono również różne zastosowania L’infinitif présent w języku francuskim, takie jak używanie go jako rzeczownika, dopełnienia rzeczownika, części wyrażenia czasu wolnego czy okolicznika czasu.

Podkreślono, że L’infinitif présent nie służy do wyrażania czynności przeszłych ani przyszłych, a jedynie do wyrażania czynności, które mają miejsce w chwili obecnej. Wprowadzenie do artykułu zawierało informacje o tym, jak ważne jest poprawne stosowanie tej formy czasownika w języku francuskim i jakie to ma znaczenie dla swobodnego porozumiewania się w tym języku.

W dalszej części lekcji omówione zostały szczegółowo sposoby tworzenia L’infinitif présent oraz sposoby jego użycia w praktyce. Na końcu lekcji znajduje się również zestaw prostych ćwiczeń z odpowiedziami, które pomogą utrwalić poznane zagadnienia.

Zobacz: Jak nas wspierać?