Najpopularniejsze francuskie przysłowia
Najpopularniejsze francuskie przysłowia
Qui vivra verra. (Kto będzie żył, ten zobaczy.)
L’habit ne fait pas le moine. (Szata nie czyni człowieka.)
Petit à petit, l’oiseau fait son nid. (Kropla drąży skałę.)
Chacun voit midi à sa porte. (Każdy ma swoje zdanie.)
Mieux vaut tard que jamais. (Lepiej późno niż wcale.)
Loin des yeux, loin du cœur. (Co z oczu, to z serca.)
Il n’y a pas de fumée sans feu. (Nie ma dymu bez ognia.)
Les absents ont toujours tort. (Nieobecni mają zawsze rację.)
C’est en forgeant qu’on devient forgeron. (Ćwiczenie czyni mistrza.)
Tous les chemins mènent à Rome. (Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu.)
Kto jest autorem francuskich przysłów
Francuskie przysłowia są autorstwa różnych autorów i powstawały na przestrzeni wieków. Nie ma jednego autora, który byłby odpowiedzialny za wszystkie przysłowia w języku francuskim. Przysłowia te przekazywane były ustnie z pokolenia na pokolenie i wiele z nich powstało już wiele stuleci temu, dlatego ich autorzy są często nieznani.
Jednak wiele francuskich przysłów zostało zapisanych w książkach, na przykład w zbiorach przysłów i powiedzeń. Najstarszy znanym zbiorze francuskich przysłów jest “Les proverbes communs, nouvellement imprimez et corrigéz” z 1505 roku, autorstwa Guillaume Tardif. Inni znani autorzy francuskich przysłów to na przykład Jean de la Fontaine, Molière czy François de La Rochefoucauld.
Historia francuskich przysłów według dat
Francuskie przysłowia są bardzo stare i wiele z nich powstało wiele wieków temu. Poniżej przedstawiam krótką historię francuskich przysłów według dat.
Średniowiecze (500-1500): W okresie średniowiecza powstało wiele francuskich przysłów, które były przekazywane ustnie. Jednym z najstarszych znanych zbiorów przysłów francuskich jest “Le livre des proverbes français” autorstwa Adrien de La Vigne z około 1190 roku.
Renesans (1500-1600): W okresie renesansu wiele francuskich przysłów zaczęło być zapisywanych w książkach i zbiorach, co pozwoliło na ich bardziej systematyczne i łatwiejsze przekazywanie. Guillaume Tardif opublikował w 1505 roku “Les proverbes communs, nouvellement imprimez et corrigéz”, jeden z pierwszych znanych zbiorów francuskich przysłów.
XVII wiek: W XVII wieku francuskie przysłowia zyskały na popularności i zaczęły być używane w literaturze i sztuce. W tym czasie wiele przysłów pochodziło od znanych pisarzy i poetów, takich jak Jean de La Fontaine czy François de La Rochefoucauld.
XVIII wiek: W XVIII wieku wiele francuskich przysłów było wykorzystywanych jako dowcipy lub ironiczne komentarze do ówczesnych wydarzeń politycznych i społecznych. W tym czasie wiele przysłów pochodziło od anonimowych autorów.
XIX i XX wiek: W XIX i XX wieku francuskie przysłowia nadal były używane, ale coraz mniej pojawiały się w literaturze i sztuce. Nadal były przekazywane ustnie i były popularne w codziennej mowie, ale coraz mniej były zapisywane w książkach.
Dziś francuskie przysłowia są wciąż popularne i używane w codziennej mowie.
Jakie przysłowia zawiera Le livre des proverbes français
“Le livre des proverbes français” to zbiór francuskich przysłów z około 1190 roku autorstwa Adrien de La Vigne. Oto kilka przykładów przysłów zawartych w tym zbiorze:
Mieux vaut souffrir que mourir. (Lepiej cierpieć niż umierać.)
La nuit porte conseil. (Nocą myśl lepiej dojrzeją.)
C’est chose trop vue qu’une femme qui parle latin. (To rzecz zbyt dziwna, kiedy kobieta mówi po łacinie.)
Il n’est si petit buisson qui ne porte son ombre. (Nie ma takiego małego krzaczka, który by nie rzucał swojego cienia.)
Rien ne sert de courir, il faut partir à point. (Nie ma sensu biec, trzeba wyruszyć na czas.)
Qui trop embrasse, mal étreint. (Kto za wiele chce, niczego nie osiągnie.)
L’argent est le nerf de la guerre. (Pieniądz jest nerwem wojny.)
Tant va la cruche à l’eau qu’à la fin elle se casse. (Co dzień wodę nosi, ten w końcu garnki rozbija.)
Aide-toi, le ciel t’aidera. (Pomóż sobie, a Bóg ci pomoże.)
Chacun voit midi à sa porte. (Każdy ma swoje zdanie.)
Te i wiele innych przysłów zawartych w “Le livre des proverbes français” nadal są popularne i używane w języku francuskim.
Jakie są współczesne przysłowia francuskie?
Les absents ont toujours tort. (Nieobecni mają zawsze rację.)
L’appétit vient en mangeant. (Apetyt rośnie w miarę jedzenia.)
Les petits ruisseaux font les grandes rivières. (Małe strumyki tworzą wielkie rzeki.)
À quelque chose malheur est bon. (Wszystko złe jest na dobre.)
Chacun pour soi et Dieu pour tous. (Każdy dla siebie, Bóg dla wszystkich.)
Les paroles s’envolent, les écrits restent. (Słowa ulatują, pisane pozostają.)
Qui sème le vent récolte la tempête. (Kto sieje wiatr, zbiera burzę.)
Rira bien qui rira le dernier. (Będzie się śmiał ten, kto złośliwie zakończy sytuację.)
Tel père, tel fils. (Taki ojciec, taki syn.)
Tout est bien qui finit bien. (Wszystko dobre, co się dobrze kończy.)
Współczesne przysłowia francuskie, podobnie jak te z przeszłości, często opierają się na mądrości ludowej i doświadczeniach życiowych. Są one nadal bardzo popularne w codziennej mowie i używane w różnych kontekstach społecznych i kulturowych.
