Les pronoms personnels sujets. Zaimki osobowe w funkcji podmiotu.
Zastępują rzeczowniki wykonujące czynność lub występujące w stanach wyrażonych przez towarzyszący im czasownik.
Zaimki te nazywa się dowjako :
faibles / atones w tlumaczeniu na polski są to zaimki słabe lub nieakcentowane.
Nie mogą występować samodzielnie. Stoją zawsze przy czasowniku, który jest z nimi uzgodniony odpowiednią końcówką, odpowiadającą danej osobie.
| Liczba pojedyncza (singulier) | Liczba mnoga (pluriel) |
| JE | NOUS |
| TU | VOUS |
| Il / Elle | Ills/Elles |
Formy il, elle, ils, elles mogą zastępować ludzi, zwierzęta, rzeczy.
Pozostałe zaś odnoszą się i zastępuja tylko i wyłącznie ludzi.
Przykłady :
Où est ma clé ? Elle est sur na table. – Gdzie jest mój klucz ? (On) leży na stole.
– Zaimki w języku francuskim, które mają funkcje podmiotu występują przed czasownikiem. Wyjkątkiem jest natomiast pytanie w formie inwersji (zaimek wtedy znajduje się po czasowniku), oraz w formie rozkazujądzej twierdzącej i przeczącej (tam jest on pominięty).
Przykłady :
Êtes-vous malade? – Jest pan chory ?
Vas ! / Ne vas pas ! – Idź ! / Nie idź !
– Formy zaimków ( il, elle, ils, elles ) wskazują bezpośrednio czy chodzi o rodzaj męski, czy żeński.
W przypadkach pozostałych zaimków nie możemy tego określić po ich samej formie. Tych informacji udzielają nam występujące w zdaniu np. przymiotniki, które uzgodnione są z podmiotem.
Przykłady :
Je suis surpris./ Je suis surprise. – Jestem zaskoczony/ jestem zaskoczona.
Nous nous sommes mis à rire – Zaczęliśmy się śmiać.
( Musimy pamiętać, że w liczbie mnogiej uzgodnimy w rodzaju męskim, nawet gdy w grupie znajduje się tylko jeden przestawiciel płci męskiej. )
Nous nous sommes mises à rire – Zaczęłyśmy się śmiać
