Passé antérieur. Czas przeszły złożony
Czas Passé antérieur, zwany również czasem przeszłym doskonałym, jest jednym z czasów przeszłych w języku francuskim. Jest to czas używany do opisywania zdarzeń, które miały miejsce przed innymi zdarzeniami przeszłymi.
Założeniem czasu Passé antérieur jest ukazanie, że zdarzenie, które opisujemy, miało miejsce przed innym zdarzeniem przeszłym. Czas ten jest bardzo rzadko używany w języku francuskim, a jego stosowanie często zależy od stylu wypowiedzi oraz sytuacji.
Jak tworzyć czas passé antérieur
Forma czasu Passé antérieur jest tworzona przez połączenie imiesłowu czasu przeszłego z czasownikiem “avoir” lub “être” w czasie imiesłowu przeszłego:
– dla czasownika “avoir”: imiesłów czasu przeszłego + avoir + czasownik w formie Participe Passé
– dla czasownika “être”: imiesłów czasu przeszłego + être + czasownik w formie Participe Passé
Przykłady:
– J’avais mangé avant qu’il soit arrivé. (Zjadłem przed jego przyjazdem)
– Elle était partie avant que nous soyons arrivés. (Odeszła przed naszym przyjazdem)
– Il avait fini ses devoirs avant que ses amis ne soient venus. (Skończył swoje zadanie przed przyjściem swoich przyjaciół)
Warto zauważyć, że czas Passé antérieur jest stosowany głównie w literaturze, wypowiedziach formalnych oraz w mowie przemówień. W codziennej rozmowie rzadko kiedy korzysta się z tego czasu. W przypadku języka polskiego, czas ten odpowiada czasowi zaprzeszłemu dokonanemu.
Le passé antérieur de l’indicatif est un temps de verbe composé qui fait partie du mode indicatif. Il sert à exprimer une action qui a eu lieu avant une autre action du passé, celle-ci souvent exprimée au passé simple.
Kiedy używamy czas passé antérieur
Tak samo jak passé simple, le passé antérieur jest czasem mało używanym w języku powszechnym.
Wyraża czynność zakończoną w przeszłości mającą miejsce przed inną czynnością która miała miejsce w przeszłości, wyrażoną w passé simple.
Le passé antérieur est un temps peu employé de nos jours. Il est réservé à la langue écrite et on le trouve bien souvent dans les textes littéraires pour marquer l’antériorité immédiate par rapport à un passé simple.
Grâce à nos explications simples et claires accompagnées de nombreux exemples, tu apprendras tout ce qu’il faut savoir sur l’emploi et la règle de formation du passé antérieur en français et tu pourras tester tes nouvelles connaissances avec nos exercices.
Le passé antérieur est formé de l’auxiliaire avoir ou être au passé simple de l’indicatif et du participe passé du verbe à conjuguer.
Przykłady:
Lorsqu’il eut reçu son premier salaire, Louis courut acheter une guitare pour chanter une sérénade à sa bien-aimée. Po otrzymaniu pierwszej pensji Louis pobiegł kupić gitarę, aby śpiewać serenady ukochanej.
Dès qu’il eut fini de manger, il alla au travail. Jak tylko skończył jeść, poszedł do pracy.
Dès qu’elle fut sortie, mon ami parla. Jak tylko wyszła, mój przyjaciel zaczął mówić.
Personne | avoir + | aimer | être + | aller |
---|---|---|---|---|
je | ’eus + | aimé | fus + | allé(e) |
tu | eus + | aimé | fus + | allé(e) |
il/elle/on | eut + | aimé | fut + | allé allée |
nous | eûmes + | aimé | fûmes + | allé(e)s |
vous | eûtes + | aimé | fûtes + | allé(e)s |
ils/elles | eurent + | aimé | furent + | allés allées |
Wykonaj ćwiczenia. udoskonalaj swoje umiejętności z Passé antérieur.